Vrije dagen en sneeuwpret!

Flóki tijdens een ochtenddienst in woning 2

Ochtenddienst in de verkeerde woning moet Flóki gedacht hebben, ze liep regelrecht naar "haar eigen woonkamer". Verrassing! Een hartelijk welkom van een nieuwe bewoner die enthousiast vertelt dat ze een Bordercollie heeft. Ik vertel haar dat ik die tot een jaar geleden ook had en dat het een hele fijne hond was, verder vertel ik dat Flóki een Australian Shepherd is, waar met veel belangstelling naar wordt geluisterd. Daarna vertrekken we naar "de verkeerde woning".

Flóki lag tijdens het ontbijt heerlijk languit naast een stoel: één van de bewoners reageert: "die heeft slecht geslapen vannacht!".

Een poosje later hoor ik iemand zeggen, "de fotograaf komt, ik heb hem gezien, maar geloof maar niet dat ik zo met dit haar op de foto ga, de kapper is er niet......". Ik kreeg een vermoeden wie er bedoeld werd met de fotograaf ;). Ik gaf mijn collega aan dat ik verwachtte dat ze mij bedoelde omdat ik regelmatig foto's maak. En ja hoor, de bevestiging kwam snel: "Ahhhhhh daar is het hondje van de fotograaf! je bent toch niet helemaal alleen gekomen? ........ de fotograaf is in de buurt, zie je wel!". Grappig dat de bewoner Flóki dus duidelijk herkent, maar de baas die erbij hoort ziet als "fotograaf", terwijl ik de hele ochtend in de bewuste woning rondliep en niet als zodanig werd herkend.

Op weg naar huis komen we in de gang weer onze nieuwe bewoner tegen "Ohhhh, zegt ze, ik moet nog even mijn Tommy gedag zeggen hoor"........ Flóki schijnt met alle verschillende namen totaal geen moeite te hebben, ze laat zich alle aandacht welgevallen en gaat opgewekt mee naar huis.

Flóki is goede maatjes met de bewoners, regelmatig is er dit contact..... De bewoner praat met Flóki, die op haar manier daar op ingaat.

Van de meiden kreeg ik voor mijn verjaardag een prachtig schilderij met v.l.n.r. Flóki, Randy en Singha erop, wat ben ik daar blij mee!

Een D4 (ochtenddienst), Flóki gaat mee. Een van de bewoners is gek op haar. Ze ligt nog op bed, Flóki gaat mee om haar te helpen. Flóki wandelt haar kamer op, net voor me uit. Een collega pakt de medicatie..... en dan ineens horen we vanuit het bed: "Haaaaa Broer Konijn ben jij er ook.......". Flóki alias "Broer Konijn" vond het allemaal prima en ging haar direct begroeten. Zowel de bewoner als wij (personeel) hebben er samen de hele morgen plezier om gehad.

De volgende dag weer een D4, dezelfde bewoner sluit zich volledig af als ze geholpen wordt 's morgens. Flóki zoekt haar telkens uit zichzelf op als ze in een stoel op de gang is gaan zitten. Eerst komt er geen reactie en ik laat het gaan. Ik vertrek naar een andere bewoner en neem Flóki mee. Flóki ligt op de gang en ligt te kijken naar de bewoner die stil in haar stoel zit. Weer onderneemt Flóki een poging om het contact op gang te krijgen. Een hand begint te bewegen richting Flóki's koppie, dat tussen de stoelleuning door stil op de schoot van de bewoner ligt.
En ja hoor, tussen Flóki en de bewoner ontstaat communicatie, ik sta om de hoek te kijken. Even later benader ik rustig de bewoner, het gesprek loopt via Flóki, er komt reactie en de bewoner gaat mee koffiedrinken in de huiskamer. Ze kiest haar eigen plekje, naast de open haard met Flóki aan haar voeten. Tussen de middag heeft ze daar gegeten (even zonder Flóki ;)). Ze had de helft van haar eten op en wilde toen niet meer. Mijn collega haalde het bord op en ik hoor haar zeggen: "U hebt lekker gegeten, alles is op.......", tja niet echt dus...... ik ben bang dat "Broer Konijn" in een onbewaakt ogenblik heeft mogen afwassen......

Ik vond het tijd voor weer eens wat nieuws en ik heb een duofiets van Het Zonnehuis kunnen lenen voor onze bewoners. De bewoners die er tot nu toe gebruik van hebben kunnen maken hadden veel plezier. Hele verhalen kwamen er los, leuk ook om te merken dat er spontaan contacten met derden ontstaan, bouwvakkers op een dak van een huis, mensen die staan te praten op een stoep, mannen die hun stoep staan te vegen, collega's die naar buiten komen om even een foto te maken, mensen die gewoon belangstellend zijn en ga zo maar door. Waar de bewoners ook van genieten zijn de mooie herfstkleuren, fijn om iemand die "in zichzelf opgesloten zit" op deze manier mee naar buiten te kunnen nemen. We hebben genoten. Flóki mocht mee en genoot duidelijk ook van het tochtje. In verband met privacy van de bewoner is het gezicht onherkenbaar gemaakt.

Flóki had een weekje vakantie....dacht ze..... In vier dagen tijd heeft dit dametje naast Gormur en Alskaer 100 kilometer aangelijnd gelopen tussen ongeveer 300 paarden. Een dagje proberen, niks hoor, 2 dagen vond ze ook nog niks. Iedere dag haar pootjes gecontroleerd, niets aan de hand, ze heeft de hele vierdaagse in Zorgvlied op haar "slofjes" uitgelopen. Je zou denken dat ze doodmoe moest zijn na een dag 27 kilometer op paardentempo meegelopen te zijn. Niet dus, ze genoot.

Na de rit even wat drinken, de paarden voeren, helpen de emmers mee terug nemen naar de auto en dan:
Wordt het tijd voor een lekkere, welverdiende maaltijd! Knap dat ze dit met veel plezier en zonder problemen doet.

Verslag van Flóki's belevenissen tijdens de vierdaagse in Zorgvlied volgt ;) zodra ze weer thuis is....

Vorige week zijn er foto's gemaakt van Flóki die misschien gebruikt gaan worden voor een folder. De fotografe heeft ook nog snel een foto gemaakt van ons samen. Deze mag gebruikt worden op de website, de andere jammergenoeg niet. Maar leuk is hij. Ik vind het al leuk om eens een foto te hebben waar ik zelf met Flóki op sta. Dankjewel Marijke.

Avonddienst op één in woning 3
"Ja, als je hier wilt wonen, zul je ook mee moeten helpen hoor" meldde een van de bewoners aan Flóki, die hier natuurlijk direct op reageerde ;). De volle vuilniszak hebben we samen naar de container gebracht en Flóki heeft de nieuwe opgehaald. Ze moet alleen nog leren hem zelf in de vuilnisemmer te doen ;).

Open deurtje bij woning 6
Invallen bij een andere woning kan erg leuk zijn. De bewoners van deze woning zijn niet gewend dat er een hond rondloopt, maar ze genieten er duidelijk wel van. Eén van de bewoners van deze afdeling is iemand die graag op haar eigen kamer verblijft en alleen voor de maaltijden naar de gezamenlijke huiskamer komt. Ik ging haar (met Flóki) koffie brengen. Ze zag haar en begon direct een heel verhaal over de grote, lieve hond die ze vroeger zelf hadden. De hond moest de hondenkar trekken als mevrouw en haar familie turf gingen rapen. Ik heb een leuk gesprek met haar gehad, op bijna alle vragen van mijn kant werd heel helder gereageerd, mevrouw leek te genieten van het gesprekje. Er was door Flóki's aanwezigheid letterlijk een deurtje open gegaan dat anders misschien wel langdurig gesloten was gebleven.

Een andere bewoner zag Flóki de huiskamer binnenkomen en de collega die er al liep kreeg direct opdracht de hondensnoepjes op haar kamer te halen ;). Flóki is niks tekort gekomen, het is maar goed dat we daar niet altijd lopen, anders wordt ze vierkant......

We hebben genoten en willen er zeker nog wel eens invallen.

Heftig en emotioneel was alles rond zijn leven. We hielden zoveel van hem! Dit is de tekst bij de foto van Flóki's broertje Bouncer op de memories pagina http://www.perkoetoet.nl/. Hoe waar zijn die woorden! Dineke en Jenny, ook ik zal hem enorm missen, ik heb van dichtbij veel met jullie meegemaakt in zijn korte leven. Ik wens jullie heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies en alle ellende eromheen. Tegen de tijd dat jullie er aan toe zijn, zou ik het fijn vinden als jullie een mooie foto willen uitzoeken om die op Flóki's weblog te plaatsen als aandenken aan "ons vriendje".
Vandaag kreeg ik dus die foto, over de post en digitaal..... Ik moet zeggen dat ik ook even moest slikken toen ik hem weer zo zag. Dankjewel Dineke en Jenny.

Ieder afscheid is de geboorte van een herinnering

Flóki "in uniform" naar Dierenpark Amersfoort
Rond 9.45 zijn we vertrokken uit Amerongen om een aantal uurtjes in Dierenpark Amersfoort te gaan wandelen. Ons verpleeghuis heeft een abonnementspasje, dat het dierenpark speciaal voor zorgcentra/verpleeghuizen heeft ingesteld. De bewoners kunnen dan voor 3,5 euro het park bezoeken en de begeleider heeft gratis toegang met gebruik van dit pasje. Het weer werkte prima mee.
Een kijkje bij de olifanten....Dan zijn de kamelen aan de beurtPauze met een plak ontbijtkoek, gelukkig waren er meer, want er moest natuurlijk gedeeld worden ;)En de pinguins, die niet dichtbij het raam willen komen, maar dan krijg je gezelschap van een klein bezoekertje, Flóki en "de dame in het water".....Wat een mooie bloemen he en kijk daar zit ook een zwarte vogel....Een dromedaris met bles en blauwe ogen is wel een heel uitzonderlijke verschijningEven pauze houden.... tijd voor een soft-ijsjeEn dan nog naar de struisvogels

We hebben genoten, zulke bezoekjes zijn vermoeiend, maar zeker voor herhaling vatbaar!
Zo te zien mag Flóki niet ontbreken tijdens dit soort uitstapjes...

Flóki heeft een paar dagen werk tussen "haar bewoners" overgeslagen, omdat ik het voor haar veel te warm vond in de woning op dat moment. De bewoners missen haar en Flóki vindt het maar niks als ik vertrek zonder haar. Zodra het afkoelt is ze weer van de partij. Ze had van de week overigens "concurrentie" van een heel lief blauwgrijs konijntje dat met begeleiders onze bewoners bezocht. Voor het lieve diertje was veel belangstelling, de bewoners genoten! Het was weer mooi om te zien dat ook een konijntje de bewoner waar het bij zit feilloos aanvoelt.

Floki "in het zonnetje" op de website van Treesforgrannies. Per ongeluk kwam ik op deze site terecht omdat ik vond dat ons verpleeghuis onterecht stond op een lijst van huizen waar geen park/groen in de buurt is. Ik reageerde hierop omdat ons verpleeghuis amper 100 meter bij het bos vandaan staat. Direct kreeg ik een mailtje dat het al aangepast was. Op mijn opmerking dat Flóki als "Bezoekdier"op mijn werk aanwezig is en dat ik er in mijn vrije tijd af en toe wandel met bewoners werd me gevraagd of Flóki's blog de maand juni "in het zonnetje"gezet mocht worden.









De tekst hiervan is:

In het zonnetje: JUNI (2009)
Deze maand staat Flóki in het zonnetje. Flóki is een lieve hond met een bijzondere baan. Zij is namelijk een officieel gecertificeerd "bezoekdier". Flóki "werkt" in de zorgsector in een verpleeghuis waar sinds kort kleinschalig wonen is ingevoerd op 3 verdiepingen waar bewoners met dementie verblijven in een zo huiselijk mogelijke situatie. Flóki verblijft altijd in de buurt van haar vrouwtje. Ze is en blijft een dier en voorzichtigheid blijft dus altijd geboden. Regelmatig zorgt ze voor fijne contacten en komische situaties. Een lepel die valt, Flóki raapt hem wel op, een sjoelsteen die wegrolt? Flóki brengt hem terug. Zelfs als kruimeldief doet ze het goed ;). Over het algemeen is er tijdens de dagelijkse werkzaamheden weinig tot geen tijd om met bewoners te gaan wandelen, vandaar dat Flóki ook in haar "vrije tijd" af en toe als vrijwilliger heerlijk door het bos of naar het kasteel wandelt naast een rolstoel. Bezoekdier Nederland leidt de dieren en hun eigenaren op, zodat ze als een goed voorbereid team aan de slag kunnen op het gebied van hun voorkeur. Het is hierbij erg belangrijk dat je de signalen die je dier afgeeft goed kunt "lezen" en daar naar handelt. De vraag naar bezoekdieren groeit enorm, het begint zo langzamerhand op grotere schaal duidelijk te worden welke positieve effecten een bezoekdier kan hebben.

De interessante website waar het artikel terug te vinden is, is: http://www.treesforgrannies.nl/

Even wat geknutseld, zodat iemand die graag over onze bezoekjes geïnformeerd worden wil, de gegevens direct op een nette manier overhandigd kan krijgen. Nu maar afwachten of ze afgedrukt worden op de manier die we graag willen. Nog even geduld .........
Ons geduld is beloond, de kaarten zijn keurig uitgepakt! Weer een stapje verder dus.

Woensdag 6 juni

Flóki ligt tegen het einde van "haar" avonddienst languit met haar kop op haar pootjes in de gang voor de deur van de kamer van een bewoner die ik aan het helpen ben. Aan het einde van de gang woont een bewoner die gek is op Flóki en die in de gaten heeft dat ze er ligt. In verband met de privacy van de bewoner die ik aan het helpen ben zet ik de deur op een klein kiertje zodat ik wel direct kan horen wat er gebeurt op de gang omdat ik vind dat Flóki niet zonder mijn aanwezigheid tussen de bewoners moet liggen. De bewoner in de gang loopt naar Flóki toe, steunt met haar onderarm op haar rollator en begint een heel verhaal tegen Flóki, die zich dit maar al te graag laat aanleunen, met als gevolg dat ze uiteindelijk met 4 poten in de lucht volledig ontspannen in de gang ligt.
Ineens hoor ik via de andere kant van de gang in rap tempo "slof, slof, slof" één van Flóki's grootste fans aan komen lopen, die aangekomen bij Flóki ongerust zegt: "Ze is toch niet dood????". "Nee" zegt de bewoner die al bij haar stond, "maakt u zich vooral niet ongerust", "we hebben net een goed gesprek gehad".

Op kraamvisite bij Alaska! Een heerlijk attent puppie, dat straks vast een grote hulp gaat worden. Genieten is dat om zo'n klein ding zo heerlijk vrij rond te zien huppelen, dan word je weer even met je neus op de feiten gedrukt hoe belangrijk die eerste 8 weken zijn.
Om meer foto's van haar en haar huidige familie te bekijken KLIK HIER.

Verdrietig maar mooi...
Vandaag was ik op verzoek van de familie met Flóki "in uniform" bij het afscheid van een oudere dame. Flóki betekende veel voor haar. Ik zie het dus ook als een stuk waardering van de familie dat ze me dit gevraagd hebben.
Flóki heeft tijdens de plechtigheid keurig doodstil met haar koppie naast de roos onder mijn stoel gelegen, of ze wist waar het om ging. Aan het einde van een ontroerend mooi, waardig afscheid kregen we zelf de gelegenheid om nog even afscheid te nemen. Flóki heeft nog een paar tellen stil voor de kist gezeten toen ik de roos neerlegde, waarna we doorliepen naar de ruimte waar we konden condoleren. Toen er koffie geserveerd werd, lag Flóki weer rustig onder mijn stoel. Daar kwam ineens een abrupt einde aan.... ze zat ineens rechtovereind naast mijn stoel zoekend rond te kijken, ze hoorde duidelijk iets. Wat dat "iets" was, was mij ook heel vlot duidelijk. Ze hoorde vogelgeluiden die haar (en mij) zeer bekend voorkwamen, het was het vogeltje dat ze kende van de woonkamer van haar vriendin, dat geluid maakt als er iemand langsloopt/beweegt. Na een commando af, ging ze liggen, maar bleef zoekend rondkijken, helaas, ze zal het nu zonder de aanwezigheid van haar vriendin moeten doen.
Fijn dat deze lieve dame zo'n warm, ontroerend mooi en waardig afscheid heeft gehad. Wij zullen haar missen.

Voor de herkenbaarheid van Flóki als er wat bijzonders is, heeft ze een tuig, ik wil dat duidelijk is dat ze gecertificeerd is en niet "zomaar ergens rondhobbelt". Dinsdag 12 mei hebben we de officiële opening van het kleinschalig wonen en Flóki zal dan ook een poosje "in uniform" bij "haar" bewoners zijn.

Ahhhh wat een droppie! Flóki's achternichtje Alaska komt bij haar broer en pa wonen. Tjonge wat heeft die een deftige echte stamboom, daar kan menigeen jaloers op zijn! Veel plezier met haar Jenny en Dineke, de fokker zal wel blij zijn dat ze zo'n fijn plekje krijgt.

Zeg nou zelf, wie zou niet zwichten voor haar mooie blauwe oogjes?

Flóki's werk levert komische situaties op. Ze staat bij het bed van één van de bewoners, duwt haar neusje in de handen van de bewoner, die nog erg ver weg is en reageert met: "Dag zuster, u bent lief".........

Zo mooi......
Gisteravond had ik dienst in een andere woning dan normaal. Tijdens de avonddiensten is het normaal dat je als collega's elkaar bijspringt omdat een aantal bewoners niet alleen geholpen kunnen worden.
Ik zag ineens dat één van "mijn eigen" bewoners erg depressief geworden was. Het kwam net zo uit dat ik deze bewoner kon helpen. Flóki mee......., Flóki kwam uit zichzelf naar de bewoner toe, bewoner op de rand van het bed, Flóki met een pootje op de schoot van de bewoner en ze keek de bewoner aan, Flóki duwde haar neus in de handen van de bewoner en die keek terug, de bewoner werd rustiger. Wat is het dan mooi om eigenlijk alleen maar toe te kunnen kijken en te zien wat er allemaal gebeurt. De bewoner begint een gesprekje tegen de hond, die uit zichzelf feilloos aanvoelt dat ze rustig tegen de bewoner aan moet blijven zitten en dit dan ook doet zonder aanmoediging van mijn kant. Ik ben ervan overtuigd dat ons kleine viervoetertje op zo'n moment met deze bewoner veel meer bereikt dan ikzelf. Dit hele gebeuren duurde denk ik een minuut of 5, er kwam daarna een gesprek met de bewoner op gang en het resultaat was dat de bewoner vanalles vertelde en dat we samen nog ontzettend gelachen hebben. Toen de bewoner ging slapen, kreeg Flóki een dikke knuffel met de mededeling: Je bent een lief hondje, Flóki liep naar de tafel (waar een verdwaald kaaskoekje op lag ;) en ging ernaast zitten. De bewoner zag waar ze op aasde en reageerde naar Flóki met: "je bent ook een klein varkentje!" en naar mij met: "mag wel he?". Zeg dan maar eens nee als ze zo super heeft gewerkt........
Ik hoop van harte dat Flóki's aandeel er toe heeft bijgedragen dat de bewoner een goede nachtrust heeft gehad.

Nieuwe werkzaamheden voor Flóki ;)
Kleinkinderen van een bewoner die niets te doen hebben .... Geen nood, de sjoelbak biedt uitkomst, dat wordt opletten voor Flóki, er mocht eens een steen vallen...... plezier voor kleinkinderen, bewoners, Flóki en voor mij. Daarna bivakkeert ze al slapend een hele poos onder tafel op de voeten van een bewoner, een bezoeker zit op zijn hurken voor de tafel te kijken naar het tafereeltje en is heel geïnteresseerd. Echt genieten dat ze het zo goed doet. Ze weet zich wonderlijk goed aan te passen aan de bewoners en is heel gehoorzaam op momenten dat dit nodig is. Aan fans heeft ze volgens mij geen gebrek ;)

Flóki helpt boodschappen doen.... ;)
Vanmorgen was ik even op mijn werk. Flóki mocht met een bewoner (en mij) boodschappen halen in het winkeltje. Ze blijft keurig liggen voor de deur tot we de boodschappen gehaald en betaald hebben. Ze mocht een pak koffie dragen van het winkeltje naar de huiskamer van "onze" woning. Ze liep trots al dansend vooruit de lift in en heeft het pak koffie keurig gedragen tot een collega het in de huiskamer van haar aanpakte. Ze heeft er echt lol in evenals de mensen die we tegenkwamen onderweg. Na nog een paar mensen begroet te hebben mocht ze na ons korte bezoekje daar heerlijk mee het bos in met Alskaer en heeft ze zo'n 3 uur door het bos kunnen rennen.

6 april 2009 is Flóki al weer 5 jaar geworden. Flóki heeft echt drukke bezigheden, ze weet volgens mij niet of ze kiezen moet tussen haar "werk" of de ritten door het bos met haar maatjes. Flóki is overal wel voor te porren, als ze maar mee kan. Ach, als ze alles leuk vindt, doen we toch gewoon alles ;). Het lijkt me niet dat dit een ausje is wat tijd heeft om zich te gaan vervelen.

Even een update-je van Flóki's bezigheden
Flóki weet inmiddels op mijn werk precies de weg en voelt zich daar prima thuis tussen de bewoners. 's Morgens gaan we eerst naar de paarden, waar ze met Singha kan rennen in de wei om zich goed uit te leven voor ze aan het "werk" gaat. Nadat de paarden gedaan zijn en de honden uitgesjeesd, gaan we richting huis. Flóki krijgt een borstelbeurt, want in de wei blijf je niet altijd helemaal schoon ;), vervolgens eten we wat (honden en mensen) en daarna vertrekken we met de auto naar het werk. Flóki blijft in eerste instantie een poosje in de auto, zodat ze goed is opgedroogd voor ze aan het werk gaat. Als de meeste bewoners uit bed zijn, komt Flóki aan bod, soms om te helpen de laatste uit bed te halen, soms om mee boodschappen te doen, soms gewoon om iemand gezelschap te houden of een wandelingetje te maken, net wat er opdoet. Ze is ontzettend braaf, moet er een kamer schoongemaakt, dan ligt ze keurig op de gang te wachten tot we klaar zijn, zijn de mensen aan het eten en er wordt gezegd dat ze ergens in een hoek moet liggen, dan blijft ze keurig liggen. Soms wordt ze door één van de bewoners gelokt om iets lekkers te komen halen, zelfs dan kijkt ze mijn kant uit van "mag het.... of moet ik blijven......" soms mag het omdat ze zo verschrikkelijk braaf is en soms moet het, omdat het nodig is. Moet er iets opgeraapt worden onder de tafel? Geen probleem ook dat doet ze als je het haar vraagt. Ik geniet er met de bewoners iedere dag weer van als ze er is. Ze weet feilloos wie graag heeft dat ze er naast gaat liggen om gewoon lekker aangehaald te worden.
Al met al worden er dus veel mensen blij van haar!

Flóki is geslaagd.

Vandaag hebben we de test gedaan om als gecertificeerde bezoekvrijwilligers aan de gang te kunnen. Het theoretische deel onder het genot van een kop koffie kwam eerst. Dit gaf gelukkig geen problemen. Toen wat zit, af en blijf-oefeningen naast de kantine. De blijf oefening met afleiding van de trainer die achterlangs liep deed ze zonder problemen. Ze bleef keurig liggen. Een langslopende "vreemde dame met vreemde hond" geeft ook geen reactie. De bezem gaf voor Flóki wel aanleiding tot reactie, want thuis helpt ze de stal altijd vegen. Uitbundig dus! Gelukkig is een NEE voldoende om dit te stoppen. Vervolgens nog een aantal keren lopen langs wat lekkere dingen en wat speelgoed zonder dat de hond daar aan mocht komen. Iemand die over haar heen hangt en haar stevig vasthoudt vindt ze minder prettig maar ze laat het wel over zich heenkomen.
Even lekker rennen nog en daarna vertrokken we naar de markt. Een gesprekje met 2 agenten duurde Flóki te lang. De heerlijke luchtjes zaten snel in haar neus, ze wist de "hondenkraam" snel te vinden, haar neusje wees richtingpensstaafjes ;) Na een gezellig gesprekje met 2 mensen die een ruime belangstelling aan de dag legden voor onze "bezoekhonden in spé", hebben we de anderen weer opgezocht. Na een keurige af-oefening tussen de kramen op de markt en het voorroepen van onze hondjes ontmoetten we een vriendelijke meneer op een scootmobiel die bereid was even een oefening met ons te doen. Geen van de honden had hier problemen mee. Tot slot nog even langs de viskraam om een portie kibbeling te halen. De dame achter de kraam zocht het grootste stuk kibbeling dat ze kon vinden uit de bak, dit was voor Flóki, die dit met één pootje steunend op de kraam en een uitgestrekte hals net kon aanpakken over de toonbank. Ze vond het heerlijk, hap-slok-weg. Het was leuk om te merken dat veel mensen positief reageren als je uitlegt wat je aan het doen bent. Eenmaal teruggekomen bij de kantine kregen de honden weer de gelegenheid om even te rennen en te ontspannen. 3 totaal verschillende hondjes die met hun baasjes de test deden en ieder op hun eigen manier. Erg leuk om dat te ervaren. Succes mede-cursisten, ik weet zeker dat veel mensen blij zullen zijn met de bezoekjes van onze sociale honden. Er gaat veel vrije tijd in zitten maar het geeft dubbel en dwars voldoening. Echt genieten!

Op de terugweg zijn Flóki en ik nog even aangegaan bij "ons" werk op de gesloten PG afdeling. Eenmaal binnen werd er door een bewoner gereageerd: heeee ben je er eindelijk lieverd, ik zit al een hele tijd op je te wachten...... (niet voor mij bedoeld natuurlijk ;) Flóki heeft haar hart gestolen (dame van 95) en ik hoop dat ze op deze manier nog heel lang van haar kan genieten!
Ik vertelde haar van de viskraam op de markt waarop ze zei "wat is het toch een varkentje he", ik barstte in lachen uit omdat de dame in questie me gisteren had verteld dat ze vroeger erg ondeugend was geweest en zichzelf een klein varkentje noemde. Ze snapte direct waarom ik lachte en reageerde "ach", "dan heb je nu twee varkentjes.......".

Veronica bedankt, onze "werkzaamheden" in het verpleeghuis worden nu gecertificeerd een flink aantal uren in de week voortgezet. Nu nog een kopie van het certificaat naar het verpleeghuis met Flóki's foto erbij, misschien krijgt ze dan wel een vaste aanstelling ;).

Flóki maakt graag een wandelingetje met één van de bewoners, het Lievendaaltje is favoriet, het shetlandertje, de crocusjes en de sneeuwklokjes, het kasteel, Oranjestein, alles is even leuk. Alleen hadden we even niet bedacht dat het Lievendaal wel erg modderig was..... de rolstoel zat helemaal onder, die hebben we maar even afgespoten toen we terugkwamen. Het ondeugende ponnietje kreeg deze keer geen kans om in de banden van de rolstoel te bijten

Samen krokusjes kijken
Zicht op Kasteel Amerongen vanuit het Lievendaaltje

Uitzicht op de achterzijde van Oranjestein en de Andrieskerk

Oefenen voor je examen kan heel leuk zijn! Flóki geniet van de aandacht van de bewoners op de PG afdelingen, die omgekeerd ook erg blij zijn met haar. Haar bezoekjes worden zeer positief ontvangen.

19 februari 2009 is Flóki gestart met de cursus Bezoekvrijwilliger van Bezoekdier Nederland in Brabant. Ik heb besloten om de bezoekjes aan de bewoners in het verpleeghuis waar ik werk voort te zetten. Deze hebben tot doel om het welzijn van de bewoners te bevorderen. Om dit op een professionelere manier te kunnen doen nemen we deel aan de hiervoor speciaal opgezette training van de Martin Gaus Hondenschool.